Rietje (M.W.) Rustema-Zielhuis
Al jaren word ik geboeid door alles wat van klei is gemaakt. Klei is voor mij een oermateriaal. De oudste kunstvormen zijn immers beeldjes van klei, vaak kleine afgodsbeelden van een vrouw. Die primitieve beeldjes hebben mij altijd erg aangesproken.
En hetzelfde geldt voor mensen: eindeloos boeiend in al hun uitdrukkingsvormen en verschijningen.
Die twee combinerend is het voor mij een uitdaging om uit een vormeloze klomp klei “iets van een mens” te creëren wat zeggingskracht heeft. Altijd op zoek naar “iets”, maar wat dat “iets” is valt van te voren niet te zeggen, pas achteraf zie ik of ik tevreden ben of niet.
Werken met en verwerken van klei vindt zijn basis in de natuurelementen “aarde, water en vuur”. Ook het vuur waarin de voorwerpen gebakken worden is een essentieel element bij de verwerking. De manieren van stoken en de ingrediënten waarmee je dat doet kunnen eveneens eindeloos variëren, ook daar ben ik mee aan het experimenteren. Iedere manier van stoken geeft weer andere effecten. Ik houd van die onverwachte effecten. Ze geven iets verrassends aan het beeld.
En dan heb je nog glazuur, ook een eindeloze bron van inspiratie waarmee ik nog maar kort aan het experimenteren ben.
Pagina 1 | Pagina 2 | Pagina 3
